Artikel in tijdschrift Overheid & Aansprakelijkheid 2011.
In deze oratie worden de huidige stelsels van respectievelijk planschade en nadeelcompensatie beschreven, waarbij gewezen wordt op een aantal onvolkomenheden. Geconcludeerd wordt dat de beide stelsels voor burgers op veel punten onbegrijpelijk zijn, moeilijk toegankelijk en veelal leiden tot te lange (en kostbare) procedures. Eén aspect betreft de toepassing van het criterium ‘normaal maatschappelijk risico’ in planschade- en nadeelcompensatiezaken. Bepleit wordt om dit criterium door overheden (en eventueel rechters) veel concreter – en daarmee meer voorspelbaar – te laten invullen.